Takıntı hastalığı, mantık dışı ve rahatsız edici düşüncelerin kişinin istemi dışında ve zorlayıcı bir şekilde zihnini meşgul etmesiyle ortaya çıkar. Bu düşünceler, kişiyi oldukça rahatsız eder. Kişiler, bu düşünceleri bastırmak amacıyla kompulsiyon denilen zorlayıcı davranışlar sergilerler. Mantıksız olduğunu bilseler bile, bu düşüncelerden kurtulamazlar. Takıntı ve zorlayıcı eylemler sürekli olarak tekrar eder ve günlük yaşamı olumsuz yönde etkiler hale gelir. Bu düşüncelerden kaynaklanan sorunları yaşamamak için kişiler, günlük yaşamlarındaki eylemleri sınırlı olarak yapmaya başlarlar. Örneğin, ellerini yıkamayı takıntı haline getiren biri, elleri kirlenmesin diye eşyalara dokunmama gibi eylemlerde bulunur. Hastalığın başlangıç yaşı genellikle 20-40 yaşları arasında olup, dalgalı bir seyir izler. Bazen hastaların davranışlarını ritüel hale getirdiği gözlenir. Bu belirtiler, bazen hafifleyebilir, bazen de sıklaşabilir. Takıntı hastalığı bulunan kişilerin toplumdaki mükemmeliyetçi ve titiz olanlardan ayrılması gerekir. Çünkü bu kişiler, takıntı hastalığı olanlar gibi yenileyici ve rahatsızlık verici takıntılara sahip değildir.

Kirlenme Takıntısı: Hastalarda en fazla görülen takıntı türüdür. Çevresinden üzerine toz, kir, pislik gibi şeylerin bulaşacağını düşünen hastalardır. Bu kişiler, özellikle eşyalara dokunmaktan kaçınırlar. Evi sürekli temizler, ellerini yıkar, banyo yaparlar. Bu eylemleri sürekli yaptıkları için günlük düzenleri bozulur ve toplumdaki sosyal aktivitelerden uzaklaşırlar.

Sevdiklerinin Başına Bir Şey Gelecek Takıntısı: Sevdiği kişilerin her an başına kötü olayların geleceğini takıntı haline getirenler de çoktur. Bu kötülükleri önlemek amacıyla mantık dışı davranışlar sergilerler.

Her Şeyin Ters Gideceğini Düşünme Takıntısı: Gün içinde her şeyin ters gideceğini düşünenler, genellikle her önlerine geleni kontrol etmeye başlarlar.

Aklını Yitirme Takıntısı: Bu takıntı türünde kişi, aklını yitireceğini düşünür ve etrafına zarar vermemek için tüm kesici aletleri saklar, yerini değiştirir, davranışlarının belli sayıda yapar.

Çevredekileri Sayma Takıntısı: Yoldaki araçların plakalarını sayma, döşenmiş taşları sayma, çizgilere basmamak için özen gösterme gibi takıntılar da yaygındır.

Eşyaların Simetrik Olma Takıntısı (Düzen Takıntısı): Kişi, bulunduğu yerdeki eşyaların simetrik olmasını ister. Devamlı olarak düzen içinde olmayı arzular. Yamuk duranları düzeltir, ters olanları düzeltir.

Bu hastalığın teşhis edilmesi, psikiyatristler ve psikologlar tarafından yapılır. Öncelikle belirtilerin fiziksel bir dayanağı olup olmadığı tespit edilir. Hastalığın ileri yaşlarda ortaya çıkması iyi bir kriterdir. Bazı psikolojik hastalıkların neden olduğu geçici takıntı sorunları da ayırt edilmelidir. Gerektiğinde hastalara kan, idrar tetkikleri ve fiziksel muayene ile ruhsal değerlendirme de yapılabilir.

Bu hastalığın bilinen kesin bir sebebi bulunmamaktadır. Farklı etkenlerin birlikteliği sonucunda ortaya çıktığı düşünülür. Ayrıca genetik etkenlerin bunda etkili olduğu hakkında da tespitler bulunmaktadır. Beynin farklı bölgelerinde etkili olduğu belirtilir. Buna dayanarak, beynin işlevleriyle alakalı bir rahatsızlık olduğu düşünülmektedir. Bunların dışında, kişinin stresli bir yaşamının olması, iş ve aile sorunlarının yoğun olması gibi etkenler de takıntı hastalığının oluşmasında etkili olabilir.

Hastaların tedavisinde ilaç kullanımı önemli bir tedavi yöntemidir. İlaç tedavisi yanında bilişsel davranışçı terapi uygulanırsa, hastaların iyileşme hızı artar. Anti-obsesif ilaçlar ile psikiyatrik ilaçlar tedavide kullanılır. Takıntı hastalığının tedavisi oldukça uzun sürer. Bu nedenle hastaların doktor gözetiminde olması gerekir. İlk aşamada hastalarda takıntı devam edebilir. Hastalar, terapiyle kendi takıntılarıyla yüzleşme olanağı bulur.

Hastalar, takıntılarını yakınlarıyla paylaştığında, yakınlarının da aynılarını yapmasını isteyebilirler. Bu, takıntı hastalığında olabilir. Bu nedenle aile bireyleri, kişiyi tedavi olması için desteklemelidir. Bu hastalar, çevresine sert biri gibi görünse de aslında oldukça yumuşak bir yapıya sahip olurlar. Buna rağmen istemeden yakınlarını kendi kurallarına uyması için zorlayabilirler. Eğer yakınları onun hasta olduğunu kabul ederse, bu durum daha rahat atlatılabilir. Hastalarla kesinlikle tartışma yoluna gidilmemesi gerekir. Bu durum, hastanın daha fazla kötüleşmesine yol açabilir. Bu nedenle tedavi süresince hastanın çevresindekiler daha ılımlı olmalıdır.